Paydos Demokrasi Oyunu!
Fikret maykaya
İnsanlık tarihinin uzun süresinde, sosyal uyumun hiçbir sorunu yoktu. Bu dönemden sonra, ezilen ve sömürülen sınıflar onlara verilen eşit olmayan statüye direndi. Tarihin son dönemi “sınıf mücadelelerinin tarihi” olarak deneyimlendi … insanlar hakları, özgürlükleri ve haysiyetleri için mücadeleyi hiç duymamışlardı. Bununla birlikte, tarih egemenler tarafından yazıldığından beri, ezilenlerin çığlığı duyulmadı … Egemenlerin ideolojik hizmetçileri tarafından yazılan hikaye asla “resmi tarihin … 1 [1] ötesine geçemedi.
Günümüzde, şu anda çökmekte olan “küresel sistem” 500 yıllık bir hikayeye sahip. Aksi takdirde, “modern zamanlar” olarak adlandırılan uzun insanlık tarihinin küçük bir parantezidir ve parantezler yakın … Bugünün sisteminin arkasında üç büyük devrim vardı: modernite devrimi (aydınlatma), İngiliz Sanayi Devrimi ve Büyük Fransız Devrimi. Modernite,, İnsan hikayesini yapar, zihniyle bir şeylerin gidişatını değiştirebilir Bu, geleneksel ideolojinin radikal bir rüptürünü çağırmaya geldiği anlamına gelir. Ancak modernite aynı dönemde kapitalizm ile az çok ortaya çıktı ve kapitalizm için İlerici, Emansipatris’in özü, kapitalizm için aşınmış ve kapitalist modernite haline gelmiştir. Fransız Devrimi de siyasetin nasıl yapılacağını da terk etti.
Eski rejimler [Acién diyetleri] çöktüğünde ve eski egemenler olay yerinden çekildiğinde, Onlardan sonra onları kim düzeltecek Soru gündemle ortaya çıktı … İşçileri yönetemezsiniz çünkü çiftçiler yönetemezler, bu işi anlamıyorlar, kadınlar yapamazlar, cahiller, duygusal olarak etkilenirler, biraz etkilenirler, yargılamak kolaydır. Netleştiğinde kim netleştirecek Öyleyse ne tür bir yönetim olacak, yönetim modalitesi nasıl olacak? Soru gündemle geldi … Yönetim Temsilciler Bu bir iş olurdu … Yöneticiler belirli aralıklarla vurulan seçimlerle belirlenecekti. Dolayısıyla yönetim şekli [egemenlik] gelecekte geçerli olacaktır. İlk başta seçim ve seçilenler burjuva idi. Sonraki dönemde, işçi sınıfının hakkı, daha genel olarak ezilenlerin mücadelesi, önce erkek işçiler ve çiftçiler üzerinde, daha sonra kadınlarda ve daha sonra oy verme hakkı, oy hakkı ve belirli bir yaşın üzerinde seçildikleri hakkı [18-20 vb.].
İktidar sınıfları, işçi sınıfının “zararlı bir sınıf” olmaya devam ettiğine ikna olduklarında genel oy yasasını tanıdı. Sonuç olarak, seçimlerin “demokrasisi” yanılsamasına dayanan tam bir sirk oyunu olan zorunlu ezilen sınıflar, şeylerin katılımına dayanan, şeylerin sırasında işlerin bir etkisi olamazdı … kalan dönemde insanlar oy pusulasına gitti, ancak gerçek eşdeğer değildi. Her zaman oy vermek Oyuna geldiler … Bu nedenle işletme emri meşruiyet temeline ulaştı … liderler seçimlerle değişti, ancak Yönetim asla değişmedi … Seçimler zaten değişmeyecek şekilde yapıldı … Geri kalan zamanda, seçimler sömürü düzenlemelerinin sürekliliğini sağladı. Egemen burjuva sınıfı, oligarşileri, plütokrasisi, böylece “basit yönetmen” in aktif bir yolunu keşfetti … aslında, aldatıcı demokrasi oyu kitleleri rahatsız etmek için asla bir araçtan geçemezdi. Kavramın demokrasi ile hiçbir ilgisi yoktu. Bide Temsilci Demokrasi [Gerçek] olarak adlandırılan, demokrasiyi önlemek için bir peygamberdi … çünkü gerçek demokrasi, Yönetim yönetimi Ayırt etmenize izin vermez. Demokrasi Kendileri tarafından yönetilen insanlar diyetin adıdır. Halkın halkı, insanlar için, insanların yönetimi … Orada mesleğiniz siyaset yapmak burjuva politikacılarına profesyonellere Yer yok. Demokrasiyi gerçekleştirme durumu, Siyaset politikası, hepsinin çalışması Her vatandaş olmak siyasi konu Egemen tarafından yayınlanan “seçim oyunu” figürü olmaması gerektiği varsayılarak …
İşte, ‘Batı Demokrasisi”, “temsilî demokrasi” veya “Burjuva demokrasisi” denilen böyle bir şeydi. Aslında bu dünyada ve kapitalizm koşullarında burjuva demokrasisi diye bir şey mümkün değildir… Zira, demokrasi ve kapitalizm Antinoma Kavramlar … Biri ise, diğeri olmayacak … demokrasi insanlara aittir Siyasi, ekonomik ve sosyal eşitlik Varsayarak ve tamamlayıcılık ile aralarındaki karşılıklı belirleme arasındaki ilişki hayati önem taşır.
Ulusal servetin ve gelirin [milli gelirin] %70’i ülke nüfusunun %1’nin cebine gittiği bir ülkede demokrasiden söz etmek abes değil midir? Bu yüzden demokrasi ve kapitalizm yan yana getirilmesi uygun olmayan kavramlardır. Zira, kapitalizm böler, kutuplaştırır ve dışlar. Oysa demokrasi her türlü hiyerarşiyi ve ayrımcılığı reddeder… Öyle bir kabul, ‘burjuva demokrasisi’ diye bir şeyin mümkün olduğunu düşünmek, mülk sahibi sınıf olan burjuvazinin, kapitalist sınıfın kendiliğinden demokrat olabileceği anlamına gelir. Aslında Sözde burjuva demokrasisi, işçi sınıfının kavga yoluyla kazandığı ve egemen sermaye sınıfından ayrıldığı sınırlı pozisyonların, hakların ve özgürlüklerin toplamıdır … Ancak, bir şey var: Bu sınırlı haklar ve özgürlükler bile nihai kar değildir. Sınıf gücü süresinden sonra, herhangi bir zamanda geri çekilebilir ve alınabilirler. Dersler gerekliyse, egemen burjuva sınıfı sınırlı haklar ve özgürlükler uygulamaktan çekinmez …
Bugün ve kapitalizm demans belirtilerini gösterse de, yanlış oylama oyunu bile oligarşilere ulaşmaya başladı, plütokrasiye … “Eski oyun” sona ermesine rağmen, ancak yeni bir tane oluşturmak artık mümkün değil … bugün, “olağanüstü durum” başlamış … Sistem sıkıştığında, faşizmin evre aşaması için daha olasıdır. faz. Şiddet, devletin dehşetini manipüle edecek bir Trump yok. Çünkü, meşruiyetlerini kaybettikçe, idare etme yetenekleri. Bu, devletin baskısını, şiddetini ve terörünü ve temsili demokrasinin bile kaçınmasını benimsemelerinin nedeni budur … Kapitalizmin elde ettiği sırada “büyük insanlık” sunduğu hiçbir şey yoktur.
Bu makaleyi son zamanlarda Kalbet’e sahip olduğumuz sevgili arkadaşım Samir Amin’den kısa bir alıntı ile sonlandıralım: “Çağdaş kapitalizmin siyasi sistemi artık plütokratik bir sistemdir. Bu plütokratik sistem, “düşük yoğunluklu demokrasi … olmanız gereken şey haline gelen temsili demokrasisinden memnundur, ancak artık bir savaş savaşı yoktur, çünkü her şeyi belirleyen parlamento değil, bu arada pazar, otokratik güç biçimleri ve bir sirk oyunu haline gelen seçimler de plutocomy” … “…”
Şimdi şeylerin ‘gerçeği’ hakkında düşünme, şeylerin gerçeğine nüfuz etme ve gerekli olanı yapma zamanı olmalı… Bu dünyanın tüm zenginliğini üreten ancak ürettikleri şeyi başaramayanlar her zaman armut toplamalı mı?
—————————————————————————————————————————————————————————————
(1) Bkz. Fikret Daşkaya, “Neden Resmi Tarih?”, Gerçek Atato Türkizm, Özgür Üniversitesi Kütüphanesi, 2007, Sanat. 115-121 ve
(2) Samir Amin, V. International için, Çeviri: Fikret Daşkaya, Özgür Üniversitesi Kütüphanesi, 2007, s. 55
Depremler
